Dit verhaal is niet door mij geschreven.
Wel door mij gekoesterd.
Vandaar dat ik het hier met jullie deel.
Het is het verhaal van de vlinder.

Vlinder

Een fotograaf bestudeerde nauwlettend
de geboorte van een vlinder.
De vlinder probeerde uit alle macht uit de cocon te breken.
Na een hele tijd leek het alsof hij het opgaf
en niets meer kon doen….

De man besloot de vlinder te helpen.
Met zijn zakmes opende hij voorzichtig de cocon…
De vlinder verliet de cocon en kwam op de grond terecht.
Zijn lijf was klein en hij had verschrompelde vleugels.
Hij kon zich alleen op de grond voortbewegen…
Hij heeft nooit kunnen vliegen….
De man wist niet dat
de kleine opening in de cocon
en de worsteling van de vlinder om eruit te komen
de natuurlijke manier was
om vocht vanuit zijn lijf in de vleugels te pompen
zodat hij gereed zou zijn om te vliegen.
Mensen met een verlieservaring
gaan door een moeilijke tijd
soms lijken ze het op te geven…
Ze hebben tijd en ruimte nodig
om op eigen kracht erdoor te komen…

om te kunnen vliegen…

Elyn het elfje

Elyn het elfje

Helemaal achterin Tuinland, in wat vroeger nog gewoon een tuin was, staat een honderd jaar oude boom. In deze oude boom is een boomhuis met wel 1.000 kamers. En in één van deze 1.000 kamers woont Elyn het elfje. Elyn werd wakker en wreef in haar oogjes. Ze rekte zich...

Samen lopen we richting de zon

Samen lopen we richting de zon

Als we linksaf gaan vliegt er een buizerd voor ons uit met een muis in zijn snavel (spartelde hij nou nog?!). En als we eenmaal de bult voorbij zijn schijnt de zon verrassend fel op ons. "Trpfff trpfffff", hoor ik de nagels van Lara's poten in het veld. Ik doe mijn...

837 stappen

837 stappen

Van de voordeur tot wat wij de "Schapenweg" noemen. Ik loop vanmorgen vroeg over dit betonpad tussen de akkers en luister naar het ingesproken Whatspp bericht van een lieve vriendin. Het bericht gaat over een keuze, die zij heeft gemaakt. Een mooie keuze, een goede...

Afsluitdijk zondagochtend

Afsluitdijk zondagochtend

"Ik ben zo moe", zeg zij tegen hem. Hij draait zijn koppie wat naar achteren en zegt: "Het is nog maar een klein stukje lieverd. Zie je daar die brede zwarte strook? Met aan weerszijden een groene? En daarna dat blauw? Daar vliegen we heen...

Tranen

Tranen

Ze lopen samen langs mijn statafel op de beurs en ik zie dat haar blik wordt getrokken door de houten bak met steentjes die op de tafel staat. Ze kijkt mij even aan en kijkt weer naar de bak en dus zeg is: “u mag er eentje uitzoeken als u wilt!” “Oh echt!?...

Vrouwenliefde; de liefde van twee vrouwen

Vrouwenliefde; de liefde van twee vrouwen

Vanaf de rand van het bos keek ze naar het kleine huisje. De oudste zoon, Haderik, scharrelde rond het huis en verzamelde afgewaaide takken voor het haardvuur. Zijn jongere zusje hielp hem zo goed als ze kon. Binnen hoorde ze de een na jongste...

Angst in de nacht

Angst in de nacht

Angst in de nacht Ze schrikt wakker. Haar adem stokt in haar keel. Ze durft niet meer in te ademen. En eigenlijk ook niet meer uit te ademen. Dat maakt immers net zo veel geluid! Zelfs lucht laten ontsnappen, via haar neus, zou te veel geluid maken. Ook bewegen durft...

Alleen en niet eenzaam

Alleen en niet eenzaam

Alleen en niet eenzaam Het is druk in het restaurant. Aan de meeste tafels zitten stelletjes, gezinnen of groepen vrienden. De vrolijke obers rennen, grappen makend, heen en weer tussen de tafels. De ene keer met bladen vol met drankjes. De andere met schalen vol...

Tok tok tok

Tok tok tok

Tok tok tok "Tok tok tok" hoor ik. Ik kijk ietwat geïrriteerd op, omdat ik het dossier van het Centrum voor Veilig wonen nog een keer na zit te lezen op mijn scherm. "Tok, tok, tok". Nog een keer! Ik kijk op en kijk naar buiten. En daar zit ze. Ze hipt heen en weer...

Onze grote, kleine man

Onze grote, kleine man

Onze grote, kleine man Vaak was hij sterk. Sterker dan zijn oma. Sterker dan ik. Soms was hij stoer. Stoerder dan papa. Stoerder dan opa. Meestal was hij vrolijk. Vrolijker dan zijn zusjes en broer. En soms… Soms hoorden wij hem de trap af komen. Haartjes nog nat van...