Tok tok tok
“Tok tok tok” hoor ik.
Ik kijk ietwat geïrriteerd op, omdat ik het dossier van het Centrum voor Veilig wonen nog een keer na zit te lezen op mijn scherm.
“Tok, tok, tok”.
Nog een keer!
Ik kijk op en kijk naar buiten.
En daar zit ze.
Ze hipt heen en weer voor het raam.
Dan blijft ze stil zitten en kijkt me recht in mijn ogen.
Ze vliegt weg.
Tegelijkertijd klinkt er in het huis “Yvonne, Yvonne, kom eens kijken!”
Ik sta op en loop in de richting van de stem.
Kijk dan: ze wipt al de hele tijd met me mee.
Ze begon in de keuken, zat toen voor het badkamerraam en nu hier (mijn atelier/hobbykamer).
Mijn vriendin en ik kijken elkaar aan: wat raar hè!
“Ze kijkt je echt aan!”, zegt mijn vriendin.
Ja zo voelde het voor mij ook.
Ik loop terug naar mijn kantoor en ga zitten.
“Tok, tok, tok!” weer!
En ze zit er weer en kijkt ons aan.
Ik roep mijn vriendin en ook zij komt snel naar het kantoor.
“Snel, geef me mijn camera, daar achter de deur”, zeg ik tegen haar, bang om me te bewegen en het vogeltje weer weg te jagen.
Snel een foto gemaakt.
Ze blijft bij ons.
“Vink (Fringilla coelebs)
De vink staat symbool voor variatie, nieuwe ervaringen en zang.
Het vinkenteken staat voor: het is gedaan.”
Tom Westeneng
Over en voor de ezels!
Op dit moment schrijf ik een verhaal over de ezel Haritomeini en haar kleinzoon Orfeas. Beide ezels zijn opgevangen in de ezelopvang van Barbara en Fanis. Zodra dit verhaal klaar is, wordt het hier gepubliceerd.
Afscheid nemen
Afscheid nemen Vandaag begeleiden wij een lieve man naar zijn laatste rustplaats; levenspartner, vader, opa, vriend, collega, buurman. Afscheid neem ik niet vandaag. Dat hebben we de afgelopen jaren in kleine en soms grote stappen al gedaan. Feesten hebben we gevierd,...
Haar adem stokt in haar keel….
Haar adem stokt in haar keel… Haar adem stokt in haar keel…. Nog een paar stappen. Het zijn nog maar een paar stappen. Twee of drie. Misschien vier. Maar wat een afstand! Dan zie ik haar borst omhoog komen. En komt er een zucht. En dan nog een. Ze kijkt naar mij....
Tegenwind
Tegenwind Wat doet ’t met je? Vecht je er tegen? Of geef je op? Of voel je, net als ik, de steun van jouw systeem van herkomst. Tegen de wind in lopende voel ik dat ze me steunen. Draai ik me om, voel ik dat ik op hen mag en kan leunen. In beide gevallen ga ik...
Herfst
Herfst Grijs-witte lucht en af en toe een spetter regen Linnen jas en teenslippers zijn vervangen door waxcoat en gevoerde, waterdichte laarzen. Af en toe komen de handschoenen al uit de jaszak Scherpe V-formaties en V-formaties in “aanbouw” Geschreeuw van de kraaien...
Leef je leven, leef je droom
Leef je leven, leef je dromen We zitten tegenover elkaar. Ik schuif mijn stoel wat dichter naar haar toe en vraag of ze mij aan kan kijken. De vraag, die ik haar zojuist heb gesteld lijkt makkelijk en ik weet zelf ook goed hoe makkelijk die gesteld is en hoe moeilijk...
“Je moet het zelf doen….”
“Je moet het zelf doen, maar je hoeft het niet alleen te doen” Ik lig op bed en kan ik de slaap niet goed vatten. Het was een mooie dag en die middag had ik een opstelling gedaan voor een jonge vrouw. Een opstelling met als basis een groot thema. En gezien de...
“Niet over praten!”
"Niet over praten!" Ze zit in een grote, ouderwetse fauteuil tegenover mij. Hij loopt heen en weer tussen de keuken en de woonkamer. Ik ken deze lieve, oude mensen niet. Sterker nog, ik heb ze nog geen half uur geleden voor het eerst de hand geschud in de deur van hun...
Loslaten
Loslaten Ze legt haar hand op de mijne en kijkt me aan. Ik pak haar hand en kijk in haar ogen. Op een bepaalde manier is het alsof ik in een spiegel kijk, maar dan één die zo’n 40 jaar overslaat. Ze is moe, zo moe! Haar hele leven heeft ze gezorgd. Voor haar ouders,...
Natuurlijk; ik mag aan het werk!
Natuurlijk; ik mag aan het werk! Voor me vliegt een groep eenden op uit de sloot. Inmiddels schrik ik daar niet meer van. Rechts van me vliegt één van de zilverreigers op. Ook dat gebeurt telkens weer. En links van me hangt een valkje biddend boven een prooi (ik hoor...
