Alleen en niet eenzaam
Het is druk in het restaurant.
Aan de meeste tafels zitten stelletjes, gezinnen of groepen vrienden.
De vrolijke obers rennen, grappen makend, heen en weer tussen de tafels.
De ene keer met bladen vol met drankjes. De andere met schalen vol geurende gerechten.
Midden in al die drukte zit een kleine, onopvallende vrouw, alleen aan een tafeltje.
Grijs haar. Grijze broek. Wittig grijzig shirt.
Ze geniet duidelijk van haar eten en haar karafje witte wijn
Af en toe kijkt ze op van haar tafel en kijkt ze rond.
Zodra oogcontact met iemand “dreigt”, kijkt ze snel de andere kant op.
Ze zit heerlijk alleen.
Als één van de obers haar kant op loopt en vraagt of het heeft gesmaakt, zit er even een andere vrouw.
Ze praat druk, zegt veel, hoe heerlijk het alles is.
Het zachte, langzaam gegaarde lamsvlees. De aardappelen met gestoofde tomaten en uien.
Ze vertelt en vertelt. Haar reactie zit vol met complimenten. Ze straalt en trekt de aandacht van de mensen om haar heen.
De ober lijkt verlegen te worden van alle complimenten.
Dan vraagt ze om de rekening en, nadat de ober weg is gelopen, verandert ze weer in de onopvallende vrouw, die ze eerst was.
De rekening komt, ze is weer even bruisend en stralend en bedankt de ober voor het gratis dessert dat de rekening vergezeld.
Een stukje lauwwarme chocoladetaart. Een bolletje huisgemaakt aardbeienijs. En ook nog wat fris gewassen druiven uit de tuin van de eigenaar van het restaurant.
De taart en het ijs eet ze op. De druiven doet ze in haar papieren servet.
Ze betaalt en bedankt de ober vriendelijk en wandelt terug.
Aangekomen in haar appartement ziet ze dat er is schoongemaakt.
Haar nachthemd ligt, gevouwen in de vorm van een vlinder, op haar bed.
Ze loopt naar het kleine tafeltje en zet de foto recht.
Het kleine, handgemaakte urntje ernaast raakt ze even aan.
Automatisch gaat haar hand naar de trouwring aan de vinger van haar andere hand.
En daarna naar haar hals, naar de hanger, gemaakt van zijn trouwring.
Ze steekt het kaarsje aan, schenkt een klein glaasje zoete, witte wijn in en schuift haar stoel aan.
Ze vouwt het servetje open en begint te eten van de zoete druiven.
“Het was er weer fijn Freek! Net als altijd. Ik heb genoten van het eten en van de mensen.
Nu even genieten van een wijntje en de heerlijke druiven. Die drink en eet ik toch het liefst even in stilte. In gedachten bij jou.”
Elyn het elfje
Helemaal achterin Tuinland, in wat vroeger nog gewoon een tuin was, staat een honderd jaar oude boom. In deze oude boom is een boomhuis met wel 1.000 kamers. En in één van deze 1.000 kamers woont Elyn het elfje. Elyn werd wakker en wreef in haar oogjes. Ze rekte zich...
Samen lopen we richting de zon
Als we linksaf gaan vliegt er een buizerd voor ons uit met een muis in zijn snavel (spartelde hij nou nog?!). En als we eenmaal de bult voorbij zijn schijnt de zon verrassend fel op ons. "Trpfff trpfffff", hoor ik de nagels van Lara's poten in het veld. Ik doe mijn...
837 stappen
Van de voordeur tot wat wij de "Schapenweg" noemen. Ik loop vanmorgen vroeg over dit betonpad tussen de akkers en luister naar het ingesproken Whatspp bericht van een lieve vriendin. Het bericht gaat over een keuze, die zij heeft gemaakt. Een mooie keuze, een goede...
Afsluitdijk zondagochtend
"Ik ben zo moe", zeg zij tegen hem. Hij draait zijn koppie wat naar achteren en zegt: "Het is nog maar een klein stukje lieverd. Zie je daar die brede zwarte strook? Met aan weerszijden een groene? En daarna dat blauw? Daar vliegen we heen...
Tranen
Ze lopen samen langs mijn statafel op de beurs en ik zie dat haar blik wordt getrokken door de houten bak met steentjes die op de tafel staat. Ze kijkt mij even aan en kijkt weer naar de bak en dus zeg is: “u mag er eentje uitzoeken als u wilt!” “Oh echt!?...
Vrouwenliefde; de liefde van twee vrouwen
Vanaf de rand van het bos keek ze naar het kleine huisje. De oudste zoon, Haderik, scharrelde rond het huis en verzamelde afgewaaide takken voor het haardvuur. Zijn jongere zusje hielp hem zo goed als ze kon. Binnen hoorde ze de een na jongste...
Angst in de nacht
Angst in de nacht Ze schrikt wakker. Haar adem stokt in haar keel. Ze durft niet meer in te ademen. En eigenlijk ook niet meer uit te ademen. Dat maakt immers net zo veel geluid! Zelfs lucht laten ontsnappen, via haar neus, zou te veel geluid maken. Ook bewegen durft...
Vlinder
Dit verhaal is niet door mij geschreven. Wel door mij gekoesterd. Vandaar dat ik het hier met jullie deel. Het is het verhaal van de vlinder. Vlinder Een fotograaf bestudeerde nauwlettend de geboorte van een vlinder. De vlinder probeerde uit alle macht uit de cocon te...
Tok tok tok
Tok tok tok "Tok tok tok" hoor ik. Ik kijk ietwat geïrriteerd op, omdat ik het dossier van het Centrum voor Veilig wonen nog een keer na zit te lezen op mijn scherm. "Tok, tok, tok". Nog een keer! Ik kijk op en kijk naar buiten. En daar zit ze. Ze hipt heen en weer...
Onze grote, kleine man
Onze grote, kleine man Vaak was hij sterk. Sterker dan zijn oma. Sterker dan ik. Soms was hij stoer. Stoerder dan papa. Stoerder dan opa. Meestal was hij vrolijk. Vrolijker dan zijn zusjes en broer. En soms… Soms hoorden wij hem de trap af komen. Haartjes nog nat van...
